Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ Κ.Ε.Σ.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΑ Κ.Ε.Σ.

1. Δεν θέτει το ζήτημα της αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων στην αγορά εργασίας τα οποία γενικώς και αορίστως αρνούμαστε ως πολιτεία,αλλά της ισότιμης αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων με τους αποφοίτους των ΑΕΙ (πανεπιστήμια - Τ.Ε.Ι.).


2. Επίσης απορρυθμίζει ολοκληρωτικά την λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης αφού ορίζει πως το ΥΠΕΠΘ της χώρας μας δεν δικαιούται του παραμικρού ελέγχου επι του συνόλου οργάνωσης λειτουργίας και επιπέδου σπουδών που παρέχουν αυτές οι εταιρίες,ενώ τις αποκαλεί ισότιμες με τα πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι.


3. Αποκόπτει πλήρως από τον ακαδημαικό τίτλο,που παρέχουν με βάση το σύνταγμα μας τα Α.Ε.Ι.,τα επαγγελματικά δικαιώματα που πρέπει να απορρέουν από αυτόν.Έτσι χωρίς την συνοδεία ακαδημαικού τίτλου ανώτατης εκπαίδευσης απονέμει τα αυτά επαγγελματικά δικαιώματα.


4. Η απόφαση του Ευρωπαικού δικαστηρίου βασίζετε στην οδηγία 36/05 η οποία έρχεται αντικαθιστώντας ουσιαστικά την οδηγία 89/48 να στρεβλώσει περαιτέρω (προς όφελως εταιρειών δικαιόχρησης) το περιεχόμενοτης 89/48 η οποία ανεξάρτητα αν εισήγαγε την έννοια της τριετούς φοίτησης αναφέροταν σαφώς σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσηςόπως αυτά αναγνωριζόνταν από τους νόμους και το σύνταγμα του κάθε κράτους μέλους. Και εκ των οποίων απορρέουν αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα,και η οποία βεβαίως όταν θεσπίστηκε,ενώ έβαζε από την πίσω πόρτα την έννοιατων υπηρεσιών στο χώρο της παιδείαςδεν είχε να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των εταιριών δικαιόχρησης τα οποία άνθισαν κυρίως μετά από το 2000 στη χώρα μας ως εμπορικές επιχειρήσεις παροχής κατάρτισης.

ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Η ενός έτους Κατερίνα Συροπούλου του Κώστα Συρόπουλου και της Ελένης Σαλονικίδου από τη Βέροια, πάσχει από όγκο στο κεφάλι. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, όπου υποβάλλεται σε βαριάς μορφής χημειοθεραπεία.Στη συνέχεια θα χρειαστεί να ξαναμεταβεί στο νοσοκομείο στο Tubingen της Γερμανίας για το επόμενο στάδιο της θεραπείας και η ανάγκη για χρήματα είναι τεράστια καθώς υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να διακοπεί η συνέχισή της. ‘όποιος επιθυμεί, μπορεί να συνεισφέρει για να σωθεί η μικρή Κατερίνα. Μπορείτε να καταθέσετε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό στον παρακάτω λογαριασμό.Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6930462124, 0049-178-828-9501 Συρόπουλος Κώστας http://katerinasyropoulou.blogspot.com/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.

ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη λαμβάνοντας υπ΄ όψιν της την ανακοίνωση της 15ης Νοεμβρίου 2008 από τη πλευρά του ΠA.ΣO.Κ σχετικά με την παράδοση της σημαίας του Πολυτεχνείου στην Βουλή των Ελλήνων εντός των προσεχών ημερών και ως ότου συγκροτηθεί σε σώμα το Κεντρικό Συμβούλιο της Ε.Φ.Ε.Ε., τονίζει τα εξής:
Η σημαία του Πολυτεχνείου αποτελεί ύψιστο σύμβολο της Δημοκρατίας στη χώρα μας και δεν αποτελεί λάφυρο της γενιάς που κυριαρχεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο σήμερα.
Μετά το 1980 , η Π.Α.Σ.Π. λόγω αδυναμίας συγκρότησης του Κ.Σ. της Ε.Φ.Ε.Ε. ανέλαβε ως η τότε πλειοψηφούσα Παράταξη το καθήκον της φύλαξης και ανταποκρίθηκε με απόλυτη ευθύνη στο χρέος της τα τελευταία 23 χρόνια.
Η Π.Α.Σ.Π. συνολικά είναι αυτή που έχει την ευθύνη της φύλαξης της σημαίας και όχι το ΠA.ΣO.Κ.

Η σημαία του Πολυτεχνείου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Φοιτητικού Κινήματος και όχι μουσειακό έκθεμα προς φύλαξη ή το μέσο κατάρριψης της Μεταπολιτευτικής Περιόδου όπως κάποιοι εντέχνως προσπαθούν να παρουσιάσουν στον Ελληνικό λαό.

Η Π.Α.Σ.Π. δηλώνει πως θα περιφρουρήσει την σημαία του Πολυτεχνείου όσο αυτή βρίσκεται στην κατοχή της όπως την περιφρούρησε τόσα χρόνια και θα την παραδώσει στην πρώτη συγκρότηση του Κ.Σ. της Ε.Φ.Ε.Ε..
Όσα χρόνια και αν περάσουν εμείς θα ακολουθούμε τον δρόμο που χαράξατε.
Για μας το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα.

Με τιμή,
Π.Α.Σ.Π. ΤΕΙ-Καλαμάτας

ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής κατάρτισης.Ως το 2005 τα Κ.Ε.Σ. αδειοδοτούνταν,όπως όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις από το Υπουργείο Ανάπτυξης.Μετά το 2005 ως και σήμερα όλα τα Κ.Ε.Σ. αδειοδοτούνται από τις κατά τόππους Νομαρχίες.Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών,είναι τριετούς φοίτησης με βασικά χαρακτηριστικά τα εξής:

1. Τα υψηλά δίδακτρα


2. Τις ελλιπείς υποδομές (βιβλιοθήκες,εργαστήρια,...)


3. Τη στελέχωση τους από καθηγητές ελλιπών προσόντων


4. Τον άνισο τρόπο εισαγωγής συγκριτικά με τα ιδρύματα της Ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης.


5. Τα μη πιστοποιημένα Προγράμματα Σπουδών.

Τα κέντρα ελευθέρων σπουδών άνθισαν στην Ελλάδα από το 2000 και μετά με την άκρως παραπλανητική μέθοδο του franchise ,των συμφωνιών ιδιόχρησης και αριθμούν περί τους 20000 σπουδαστές και 50000 αποφοίτους.Στην Ελλάδα λειτουργούν 32 Κ.Ε.Σ.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Κ.Ε.Σ.

Η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά έχει προσπαθίσει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των Κ.Ε.Σ.,είτε νε επερωτήσεις ευρωβουλευτών της σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Κ.Ε.Σ. (επερώτηση Χατζηδάκη-Τρακατέλλη),είτε με συνταγματικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες (άρθρο 16,ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας 36/05 στο εθνικό δίκαιο).Παράλληλα η Νέα Δημοκρατία,απαξίωσε,συολικά τα Τ.Ε.Ι. με τις παρακάτω ενέργειες:

1. Συνεχής υποχρηματοδότηση των Τ.Ε.Ι.


2. Έκδοση ελλειπών Επαγγελματικών Δικαιωμάτων.


3. Νόμος για την αξιολόγηση.


4. Βάση 10 για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Τέλος,αξίζει να αναφέρουμεπως ο πρόεδρος των ελλήνων ιδιοκτητών Κ.Ε.Σ. κ.Καρκανιάς είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι. ΓΙΑ ΤΑ Κ.Ε.Σ.

Για εμάς το πρόβλημα των Κ.Ε.Σ.,δεν είναι πρόβλημα που αφορά μόνο την ανώτατη εκπαίδευση.Τα Κ.Ε.Σ. αποτελούν συνιστώσα κατάρτισης κι όχι εκπαίδευσης,βάση της κείμενης νομοθεσίας και της μορφής τους.Τα Κ.Ε.Σ. παρέχουν,άλλωστε,στους αποφοίτους του,βεβαιώσεις σπουδών κι όχι πτυχία.Η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 προσδιόρισε επακριβώς πως ακαδημαικά η εκπαίδευση μπορεί να είναι μόνο Δημόσια.Η απόφαση του Ευρωπαικού Δικαστηρίου δεν καταδικάζει την Ελλάδα για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16.Την καταδικάζει, ουσιαστικά,για την έλλειψη σαφούς πλαισίου άσκησης επαγγελμάτων και θέτει επί τάπητος το ζήτημα της επαγγελματικής κι όχι της ακαδημαικής αναγνώρισης των Κ.Ε.Σ. στην αγορά εργασίας.Για εμάς,η καλύτερη απάντηση που έχει να δώσει η πολιτεία απέναντι στην απόφαση του Ευρωπαικού Δικαστηρίου είναι η εξής:

1. Άμεση έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τις ειδικότητες Τ.Ε.Ι. που εκκρεμούν.


2. Καμία ισοτιμία επαγγελματικών δικαιωμάτων Τ.Ε.Ι. με αυτά των Κ.Ε.Σ.,καθώς τα Τ.Ε.Ι. παρέχουν εκπαίδευση και όχι κατάρτιση.


3. Ισότιμη χρηματοδότηση Πανεπιστημίων-Τ.Ε.Ι.


4. Κατάργηση της βάσης του 10.

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΟΥ ΑΠΟ ΠΑΣΠ

Την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008 το γραφείο πόλης της Π.Α.Σ.Π. του Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας μαζί με μέλη αλλά και φοιτητές του Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας κατέθεσαν στεφάνι ως ένδειξη τιμής στους αγώνες των φοιτητών αλλά και τους νεκρούς της χούντας των συνταγματαρχών.

Η Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας και οι σπουδαστές της σχολής Σ.Δ.Ο. του Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας ακολουθήσαν την πορεία ειρήνης μέχρι την κατάληξη της στην Αμερικάνικη πρεσβεία,μετά από απόφαση του σπουδαστικού συλλόγου της Σ.Δ.Ο. όπου είχε περάσει πλειοψηφικά η πρόταση της Π.Α.Σ.Π.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Πολυτεχνείο 35 χρόνια μετά

Η εξέργεση της ελληνικής νεολαίας το Νοέμβριο του 1973 είναι η κορυφαία στιγμή του φοιτητικού κινήματος και γενικότερα της νεότερης ιστορίας της χώρας.Αποτέλεσε την ιστορική-δυναμική απάντηση του ελληνικού λαού απέναντι στην κατάλυση της Δημοκρατίας,απέναντι στην ξενόφερτη φασιστική δικτατορία που έβαλε στην κυριολεξία σε γύψο την Ελλάδα.Ήταν η λαική αντίσταση απέναντι στην στην επί δεκαετίες καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,στο φακέλωμα και τις εξορίες που εφάρμοζε το δεξιό κατεστημένο και η δικτατορία των συνταγματαρχών.Η 17 Νοεμβρίου του 1973 δεν αποτελεί μόνο ένα χρονικό ορόσημο αλλά πολύ περισσότερο ένα διαχρονικό σύμβολο των νεανικών αγώνων και διεκδικήσεων,αντίστοιχα με εκείνα του 1-1-4 και του Μάη του '68 στο Παρίσι.

Το Πολυτεχνείο δεν είναι μια φιέστα που απλά μαζευόμαστε κάθε χρόνο όπου για να βγάλουν κάποιοι την υποχρέωση τους απέναντι στην ιστορία ,καταθέτουν απλά ένα στεφάνι εις μνήμη των αγωνιστών της εξέργεσης αρνούμενοι να συμμετάσχουν στις επετειακές εκδηλώσεις...Το Πολυτεχνείο δεν ήταν ποτέ γιορτή.Είναι σύμβολο της Δημοκρατίας μας,σύμβολο του λαικού αγώνα και ιστορικό ορόσημο της πάλης του λαού απέναντι στο φασισμό,σηματοδοτώντας οράματα της κοινωνίας για ΙΣΟΝΟΜΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ,ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.Τα συνθήματα αυτά ανταποκρίνονται σήμερα,περισσότερο από ποτέ στις κοινωνικές και πολιτικές ανάγκες του τόπου.

Ας επιχειρήσουμε λοιπόν να μεταφράσουμε το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με τα σημερινά δεδομένα:

ΨΩΜΙ: Η συνεχιζόμενη ακρίβεια,η αύξηση των φόρων,η μείωση των μισθών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με πραγματικούς όρους,είναι αποτέλεσμα μιας πρωτοφανούς πολιτικής λιτότητας,η οποία θίγει κυρίως τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.Η επιπρόσθετη άρνηση κάθε κοινωνικής παροχής και η απόρριψη των αιτημάτων όλων των κοινωνικών ομάδων σε συνάρτηση με την επιχειρούμενη ελαστικοποίηση του ωραρίου και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας οδηγεί σε απόγνωση τις ασθενείς κοινωνικές ομάδες και δημιουργεί ένα εκρηκτικό κλίμα.

ΠΑΙΔΕΙΑ:Η επίθεση που δέχεται σήμερα η παιδεία μας με την συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση,με την υποβάθμιση των πτυχίων μας,την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και την προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων,πλήττει σε μεγάλο βαθμό τόσο τους φοιτητές όσο και το κύρος της ανώτατης εκπαίδευσης γενικότερα.Η πρωτοφανής σε ένταση επίθεση,σχηματοποιείται από τις αλλαγές στο νέο Νόμο Πλαίσιο που διέπει την λειτουργία των ελληνικών ανώτατων ιδρυμάτων και την πρόθεση της κυβέρνησης για την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος που καθορίζει και κατοχυρώνει τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας στη χώρα μας.Οι επιχειρούμενες αλλαγές στοχεύουν σε πλήθος φοιτητικών κεκτημένων που κατακτήθηκαν από αγώνες δύσκολους και αιματηρούς όπως εκείνο τον Νοέμβρη του '73... Συγκεκριμένα επιχειρείται η εκδίωξη των "αιώνιων"φοιτητών από τα πανεπιστήμια-Τ.Ε.Ι.,η κατάργηση -έμμεσα -των δωρεάν συγγραμμάτων (χορήγηση τόσων συγγραμμάτων όσο ο αριθμός των μαθημάτων του εξαμήνου),η υπόγεια υπονόμευση του αυτοδιοίκητου του Πανεπιστήμιου-Τ.Ε.Ι. με την εισαγωγή manager και η κατ' ουσίαν κατάργηση του ασύλου.Παράλληλα η προσπάθεια επιβολής ιδιωτικών πανεπιστημίων που ακολουθεί μια σειρά από απαράδεκτα νομοσχέδια όπως αυτά για Κ.Ε.Σ,Ι.Δ.Β.Ε.,Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. και αξιολόγηση καταβαραθρώνει τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.Στόχος του φοιτητικού κινήματος του σήμερα,ώστε να αποτελέσει και έμπρακτα την συνέχεια της 17 Νοέμβρη1973,θα πρέπει να αποτελεί η πολιτική προάσπιση της Παιδείας και των φοιτητικών κεκτημένων από κάθε προσπάθεια απαξίωσης και κατάργησης τους.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:Οι δημοκρατικές ελευθερίες όπως η ελευθερία του τύπου,της δικαιοσύνης και κυρίως το πανεπιστημιακό άσυλο βάλλονται από ενέργειες που αποσκοπούν σε σταδιακό περιορισμό τους.Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται η προσπάθεια του υπουργείου να αντικαταστήσει την επιτροπή ασύλου από τα Πρυτανικά Συμβούλια και Συμβούλια Τ.Ε.Ι. με απόφαση πλειοψηφίας.Το πανεπιστμιακό άσυλο δεν αποτελεί μια αφηρημένη έννοια αλλά τον ακρογωνιαίο λίθο της ελευθερίας,της πολιτικής έκφρασης στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι.Είναι κερδισμένο με αίμα από την θυσία και τους νεκρούς εκείνης της εξέργεσης και αποτελεί πολιτική παρακαταθήκη στους αγώνες του σήμερα.Η έμπρακτη και συνεχής προάσπισή του αποτελεί καθήκον και τιμή απέναντι σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους για να το κατοχυρώσουν και κάθε προσπάθεια κατάλυσης του θα λαμβάνει την ηχηρή και οργισμένη απάντηση των φοιτητών.

Όλα αυτά τα προβλήματα χρήζουν άμεσης επίλυσης και καθιστούν το μήνυμα της εξέργεσης της 17 Νοέμβρη διαχρονικό και πάντα επίκαιρο για να πιστέψουμε και πάλι ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

- Αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

- Δωρεάν σίτιση,στέγαση και συγγράμματα για όλους.

- Αξιολόγηση με αυστηρά ακαδημαικά κριτήρια.

- Οι εξωτερικοί κριτές να είναι αποκλειστικά και μόνο ακαδημαικοί.

- Τα Ι.Δ.Β.Ε. να είναι δωρεάν για όλους και η λειτουργία τους να μην επιβαρύνει τον προυπολογισμό των ιδρυμάτων.

- Την κατηγοριματική απόρριψη της τροπολογίας περί ισοτίμησης τίτλων σπουδών Κ.Ε.Σ. με πτυχία ανώτατων ιδρυμάτων.

- Μέριμνα για τους φοιτητές με ειδικές ανάγκες.

- ΟΧΙ στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρθρου 16.

- Δωρεάν και αυτόνομα μεταπτυχιακα για τα Τ.Ε.Ι.

Εκλογές Γραφείου Πόλης

Η Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.- Καλαμάτας μετά από την απόφαση της ολομέλειας, αποφάσισε την προκύρηξη εκλογών στις 22/10/2008 για την ανάδειξη του νέου γραφείου πόλης.Μετά απο μεγάλη συμμετοχή τα μέλη της ΠΑΣΠ ανέδειξαν το καινούργιο γραφείο πόλης της παράταξης που απαρτίζεται από :

Γραμματέας Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.- Καλαμάτας

Σκέντζος Βασίλης-Κωνσταντίνος

Αν.Γραμματέας Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας

Βεριβάκης Χρήστος

Πολιτικού Σχεδιασμού και Οργανωτικού

Μπασούρης Μαρίνος

Υπεύθυνος Σ.Δ.Ο.

Πέτρου Αντωνία

Υπεύθυνος Σ.ΤΕ.Γ.

Μαγγανάς Ιωάννης

Υπεύθυνος Εκλογικού Αγώνα

Φλώρος Δημήτριος

Υπεύθυνος Τύπου και Ενημέρωσης

Μανίτας Αντώνιος

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο των συντρόφων.Θα σταθούμε όλοι δίπλα τους στους δύσκολους αγώνες που έχουμε να δώσουμε.

ΑΝΑΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ

Μια από τις διαχρονικές προτάσεις των συνδικαλιστών της ΠΑΣΠ ΤΕΙ Καλαμάτας είναι ο Θεσμός της αναβαθμολόγησης.Παρακάτω παραθέτουμε την πρόταση που κατέθεσε το 2004 ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΠ ΤΕΙ Καλαμάτας στη συνέλευση του τμήματος Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας.

ΑΝΑΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ



ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ;

Αναβαθμολόγηση είναι το δικαίωμα του σπουδαστή να δηλώσει σε επόμενο εξάμηνο ορισμένο αριθμό μαθημάτων (ειδικότητας) στον οποίο έχει εξεταστεί επιτυχώς (με χαμηλό βαθμό) σε προηγούμενα έτη κα ι να προβλέπει να ισχύει τελικά ο υψηλότερος από τους δύο βαθμούς.

ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΟΦΕΛΗ

- Το μέτρο της αναβαθμολόγησης αποκαθιστά το αίσθημα της δικαιοσύνης που πρέπει να διέπει ένα εξεταστικό σύστημα.Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις στις οποίες ένας σπουδαστής θεωρεί ότι αξίζει έναν υψηλότερο βαθμό από αυτόν τον οποίο έχει επιτύχει.Περιπτώσεις,γενικότερα,που ένας φοιτητής είτε λόγω ατυχίας,είτε λόγω αδιίας ή ακόμα και αμέλλειας ή άλλων συγκυριών δεν
απέδωσε στις εξετάσεις όσο ,πορούσε ή όσο ήθελε να αποδώσει με το ισχύον σύστημα.Αυτός ο βαθμός θα τον ακολουθεί επ’άπειρον,ακόμα και αν είναι δυσανάλογος της γνώσης που έχει αποκτήσει ο εν λόγω σπουδαστής.
- Η αναβαθμολόγηση αποτελεί στην ουσία τη δεύτερη ευκαιρία για εκείνους ακριβώς τους σπουδαστές που πιστεύουν ότι αξίζουν ή επιδιώκουν έναν υψηλότερο βαθμό σε κάποιο μάθημα .Την δεύτερη ευκαιρία την οποία ούτως ή άλλως έχουν και οι σπουδαστές που αποτυγχάνουν σε κάποιο μάθημα.
- Πρόκειται δε για μέτρο που αντίθετα με όσα ισχυρίζονται ορισμένοι διδάσκοντες ,ευνοεί μάλλον τους συνεπείς και εργατικούς σπουδαστές παρά τους αδιάφορους και οκνηρούς.Κι αυτό γιατί την αναβαθμολόγηση θα επιλέξει ένας σπουδαστής που στοχεύει σε υψηλή βαθμολογία,ένας που επιθυμεί να βελτιωθεί και να αυξήσει τις γνώσεις του,ένας που θέλει να παρακολουθήσει και να διαβάσει ένα μάθημα,παρά αυτός που ενδιαφέρεται απλά να περάσει και να προχωρήσει..
- Ακόμα ,η αναβαθμολόγηση βοηθά τους φοιτητές που επιδιώκουν ένα υψηλό μέσο όρο πτυχίου με σκοπό να συνεχίσουν για μεταπτυχιακές σπουδές ή για επαγγελματικούς στόχους,ιδιαίτερα δε σε εκείνους που δεν συγκεντρώνουν τον απαιτούμενο βαθμό για λίγα μόνο δέκατα.
- Πολλοί από τους καθηγητές θα ισχυριστούν ότι συμμερίζονται τους παραπάνω λόγους και επιτρέπουν τη «ρήτα» στους σπουδαστές.Επειδή όμως η ρήτρα (που είναι άτυπη) υπάρχει επειδή δεν υπάρχει η αναβαθμολόγηση και επειδή δημιουργεί δύο μέτρα και δύο σταθμά μεταξύ σπουδαστών και μαθημάτων ,θεωρούμε ότι είναι καιρός να να θεσμοθετηθεί η αναβαθμολόγηση σε όλα τα τμήματα του Τ.Ε.Ι.- Καλαμάτας.

Άμεση πρόσληψη ιατρών.

Πρόταση τη ΠΑΣΠ ΤΕΙ Καλαμάτας για την άμεση πρόσληψη ιατρών.

Καλαμάτα,13 Φεβρουαρίου 2004

Προς το Συμβούλιο
Τ.Ε.Ι. Καλαμάτας



Σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα Π.Δ.327/83 καθώς και το νόμο περι ανωτατοποίηση των τεχνολογικών ιδρυμάτων ,προβλέπεται η λειτουργία ιατρείων σε όλα τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά της χώρας ,καθώς και η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ολούς τους φοιτητές ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ή κοινωνικής στάθμης.
Μεχρί σήμερα στο Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας το μόνο που ισχύει και υπάρχει είναι η αίθουσα που στεγάζεται το ιατρείο.Κανένας ιατρός δεν υπάρχει ωστέ να λειτουργήσει οπώς ακριβώς από την αρχή είχε οριστεί από το προεδρικό διάταγμα.Έως σήμερα μπορούμε να δηλώσουμε ότι το Τ.Ε.Ι. μας είναι τύχερο που δεν έχει τύχει κάποιο έκτακτο περιστατίκο.
Εμείς με μοναδίκο γνώμονα το συμφέρον του σπουδαστή για μια πλήρη και σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσα στις αίθουσες του Τ.Ε.Ι-Καλαμάτας.

ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

-Άμεση πρόσληψη δύο ιατρών (γενικών ιατρών)ώστε να καλύπτεται τόσο η πρωίνη όσο και η απογευματινή βάρδια,γιατί προφανώς προβλήματα υγείας μπορούν να ανακύψουν αν πάσα στιγμή κατα τη διάρκεια που είναι ανοικτό το Τ.Ε.Ι.
-Τη λειτουργία των ιατρείων σε καθημερινή βάση ώστε να μπορούν οι σπουδαστές επισκέπτονται τους γιατρούς καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας.
-Να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να προβλεφθούν για το άμεσο μέλλον θέσεις γιατρών και άλλων ειδικοτήτων όπως είδη συμβαίνει σε άλλα Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι.


Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΗ

Πρόταση της Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας

Καλαμάτα,19 Φεβρουαρίου 2004



Προς τα μέλη το Συμβούλιο του Τ.Ε.Ι.

Ως υπεύθυνη και συνεπής παράταξη ,θεωρούμε χρέος μας να εξετάσουμε ένα μείζονας σημασίας πρόβλημα του Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας.Την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων της ΔΕΗ ακριβώς απέναντι από το χώρο στέγασης του Τ.Ε.Ι.
Οι εγκαταστάσεις της ΔΕΗ πιστεύουμε ότι επιβαρύνουν την υγεία των σπουδαστών του Τ.Ε.Ι.-Καλαμάτας που καθημέρινα και για πολλές ώρες εκτίθονται σε ακτινοβολίες αδιευκρίνιστες για την καταλληλότητα τους.
Πιστεύουμε πως είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να φροντίσουμε και να το δούμε με την δεούσα προσοχή που του αρμόζει.






Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι.- Καλαμάτας

Οι θέσεις της Π.Α.Σ.Π.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ



Οι πτυχιούχοι Τ.Ε.Ι. ως απόφοιτοι Ανώτατης Εκπαίδευσης έχουν αυτόνομο ρόλο στην παραγωγική διαδικασία και πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα που καθορίζει το πτυχίο και το περιεχόμενο σπουδών του τμήματος αποφοίτησης,όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.


Διεκδικούμε:
- Μετά την απόφαση του Σ.τ.Ε. για το Π.Δ./318/94,την άμεση νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση για την επίλυση του θέματος.
- Την έκδοση εκρεμών επαγγελματικών δικαιωμάτων των 40 και πλέον ειδικοτήτων των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι.

Επιδιώκουμε τη διεύρυνση της συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα διοίκησης και στα εκλεκτορικά σώματα των Τ.Ε.Ι. ίση με αυτή των μελών Ε.Π. καθώς και την καθιέρωση διαδικασιών πλήρους διαφάνειας στο Σπουδαστικό Κίνημα και την ακαδημαϊική κοινότητα.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΔΙΚΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

- Διασφάλιση του Ακαδημαϊκού Ασύλου,επιστροφή στο προ 1998 τρόπου λειτουργίας.
- Εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών,τα οποία θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας και της παραγωγής.
- Καθιέρωση ηλεκτρονικής λειτουργίας των υπηρεσιών των ιδρυμάτων.Προσωπικό κωδικό σε κάθε σπουδαστή ώστε να μπορεί να κάνει ανανέωση εγγραφής,δήλωση μαθημάτων,να παίρνει βεβαιώσεις σπουδών,τα αποτελέσματα των εξεταστικών.Να μπορεί να παρακολουθεί κάθε εξέλιξη που αφορά τις σπουδές και το ίδρυμα.
- Άμεση αλλαγή του υπάρχοντος καθεστώτος εξετάσεων που συντηρεί την αδιαφάνεια και την διαπλοκή.


Προτείνουμε:

- Δικαίωμα στη αναβαθμολόγηση των γραπτών.
- Διασφάλιση του απορρήτου στην εξέταση των μαθημάτων (επικάλυψη του ονόματος).
- Το πρόγραμμα των εξετάσεων να ανακοινώνεται έγκαιρα και να διασφαλίζεται η

τήρηση του.

- Παροχή πιστοποιητικού για την παρακολούθηση ξένης γλώσσας και Η/Υ.
- Διεύρυνση μαθημάτων επιλογής πέραν του γνωστικού αντικειμένου της ειδικότητας.
- Χρηματοδοτούμενη καλοκαιρινή άσκηση.
- Διαφάνεια και συμμετοχή των σπουδαστών στη διαχείρηση των κονδυλίων.

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ-ΕΡΕΥΝΑ

Για την ισχυροποίση της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας απαιτούνται βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές αλλά και ένας συνεπής εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών,ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της νέας εποχής.
Ήρθε η ώρα να αντικατασταθούν απαρχαιωμένα συγγράμματα από σύγχρονα και να κατευθυνθούν τα τμήματα σε μια βαθύτερη αναβάθμιση του περιεχομένου των σπουδών τους ώστε να ισχυροποιηθούν και να είναι ανταγωνιστικοί οι τίτλοι σπουδών των αποφοίτων στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας.
Στον 21ο αιώνα είναι απαράδεκτο σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης να υπονομεύται η δυνατότητα τους σε διοργάνωση αυτόνομων μεταπτυχιακών και έρευνά.

Προτείνουμε:
- Την θεσμοθέτηση της εφαρμοσμένης έρευνας στα ιδρύματα και την ουσιαστική της

ένταξης στην εκπαιδευτική διαδικασία.

- Σύνδεση της έρευνας με την κοινωνία και την παραγωγή.
- Ορθολογικός σχεδιασμός των ερευνητικών προγραμμάτων.
- Τα Τ.Ε.Ι. πραγματοποιούν σήμερα σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια ,

27 Μ.Π.Σ.,απέκτησαν μεγάλη εμπειρία και πλέον τα αυτόνομα μεταπτυχιακά πρέπει

θεσμοθετηθούν.
- Αυτόνομα μεταπτυχιακά και δωρεάν.
- Διαφάνεια στόν τρόπο επιλογής των μεταπτυχιακών σπουδαστών.
- Ενιαίο θεσμικό πλαίσιο (Τ.Ε.Ι.-Πανεπιστήμια-Πολυτεχνεία) που θα διέπει τις

μεταπτυχιακές σπουδές.

- Ισότιμη χρηματοδότηση με τα πανεπιστήμια των Μ.Π.Σ.

ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΑ-ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ


Είναι γνωστό λίγο πολύ το σημερινό status quo της παροχής συγγραμμάτων.Τις περισσότερες φορές τα συγγράμματα είναι κακογραμμένα και απαρχαιωμένα,σε κάποια δε ιδρύματα υπάρχουν μόνο κακογραμμένες σημειώσεις.
Προβλήματα επίσης είναι το γεγονός ότι οι σπουδαστές λαμβάνουν ένα συγκεκριμένο βιβλίο ανά μάθημα,χωρίς να έχουν την δυνατότητα επιλογής άλλης βιβλιογραφίας.

Προτείνουμε:
- Τη δυνατότητα επιλογής του δωρεάν συγγράμματος των σπουδαστών από μια διευρυμένη βιβλιογραφία.Τα υπόλοιπα θα πρέπει να υπάρχουν σε επαρκή αντίτυπα στις βιβλιοθήκες και σπουδαστήρια.
- Διανομή των συγγραμμάτων σε ηλεκτρονική μορφή.Πραγματικά θα κόστιζε πολύ λιγότερο η διανομή cd-rom.Δημιουργία αξιόπιστης ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης,πρόσβασιμη από όλους τους σπουδαστές,με την παρόχη προσωπικού κωδικού.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ


Ο δρόμος για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση περνάει από το σταυροδρόμι της κοινωνικής μέριμνας για όλους τους σπουδαστές αποτελώντας ουσιαστικό στήριγμα για την όσο δυνατόν απρόσκοπη παρακολούθηση των σπουδών τους.



Απαιτούμε:
- Σίτιση σε ολοένα περισσότερους οικονομικά ασθενείς φοιτητές.
- Ειδική μέριμνα για τους φοιτητές με κινητικά προβλήματα.Απαραίτητη κρίνεται η

βελτίωση των υπαρχόντων εγκαταστάσεων σε όλους τους χώρους των ιδρυμάτων,

έτσι ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση όλων των φοιτητών.
- Άμεση ανέργεση της Εστίας και προσαρμογή στα σημερινές ανάγκες των φοιτητών.
- Διεύρυνση της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης

- Δυνατότητα χορήγησης άτοκων δανείων,με παράλληλες διευκολύνσεις στην

αποπληρωμή τους.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Για εμάς η αξιολόγηση θα αποτελέσει τον κυρίαρχο μοχλό προάσπισης της αξίας των τίτλων σπουδών μας απέναντι σε κάθε λογική απαξίωσης τους,που προωθεί η δεξιά διακυβέρνηση.
Ο θεσμός της αξολόγησης πρέπει να σηματοδοτεί μια διαδικασία ποιοτικής αναβάθμισης της συνολικής λειτουργίας της ανώτατης εκπαίδευσης.
Αξιολόγηση για εμάς σημαίνει γόνιμος συναγωνισμός των ιδρυμάτων και όχι στείρα αντιπαράθεση μεταξύ τους.
Η αξιολόγηση θα οδηγήσει στην πρόοδο των διαδικασιών,τόσο σε επιστημονικό όσο και σε ακαδημαϊκό επίπεδο,του συνόλου των σχολών.
Η αξιολόγηση δεν θα πρέπει να έχει χαρακτηριστικά κατηγοριοποίσης της αξίας των ιδρυμάτων και των τίτλων που αυτά παρέχουν,αλλά δημιουργικό και επικουρικό περιεχόμενο ώστε να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια σύγχρονη ανταγωνιστική και συνολικότερη αναβάθμιση των Τ.Ε.Ι.
Για εμάς αποτελεί ένα εργαλείο ελέγχου και εξέλιξης και όχι παράγοντα ανταγωνισμού και διωγμών.
Διεκδικούμε αξιολόγηση με τους ίδιους όρους και για τα Τ.Ε.Ι. και για τα πανεπιστήμια,με ισότιμη συμμετοχή φοιτητών-καθηγητών.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Οφείλουμε με τους αγώνες μας να καταστήσουμε ανταγωνιστικά τα ιδρύματα μας στο σύγχρονο ευρωπαϊκό περιβάλλον,βελτιώνοντας το επίπεδο των σπουδών μας και παράλληλα την καθημερινότητά μας.

Προτείνουμε:
- Άμεση πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού.
- Η δαπάνη για την πληρωμή των εκτάκτων καθηγητών και των συγγραμμάτων-

βιβλίων να μην ενσωματώνεται στον τακτικό προϋπολογισμό των ιδρυμάτων,

όπως άλλωστε συμβαίνει στα πανεπιστήμια.

- Νομοθετική ρύθμιση για τον καθορισμό επαγγελματικών δικαιωμάτων.
- Άμεση ανέργεση κτιρίων με σύγχρονες αίθουσες διδασκαλίας και αύξηση του αριθμού

των αμφιθεάτρων ανά ίδρυμα..

- Κρατική επιχορήγηση στις εταιρίες αστικών λεωφορείων.Μείωση της τιμής των

εισιτηρίων,διεύρυνση των δρομολογίων.Δρομολόγια express για τους φοιτητές.

- Δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο για όλους τους φοιτητές.
- Δημιουργία χώρων άθλησης και πολιτισμού,βελτίωση των υπαρχόντων εγκαταστάσεων

και στελέχωσης τους από ειδικό προσωπικό.

Η Π.Α.Σ.Π. πρωτοστατεί στους αγώνες.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ


Η Π.Α.Σ.Π. έχοντας ως κυρίαρχο στόχο την ευαισθητοποίηση όλων των σπουδαστών και παράλληλα με το ευρύτερο πολιτικό της πλαίσιο καταθέτει τις προτάσεις της για μια σύγχρονη και δημοκρατικά δομημένη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Η Π.Α.Σ.Π. είναι υπέρ μιας ισχυρής,ανταγωνιστικής,δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η οποία θα έχει διασύνδεση με την παραγωγή.Με συμετοχή της περιφέρειας στην λειτουργία της,με αποκεντρωμένες και δημοκρατικές δομές.Με διαφάνεια στην οργάνωση της αλλά και με νέες δυνατότητες για την επιστημονική και ερευνητική της λειτουργία.
Η Π.Α.Σ.Π. ήταν η πρώτη παράταξη που έθεσε το ζήτημα της Ευρωπαϊκής προοπτικής των Τ.Ε.Ι. και της συνεργασίας με τις φοιτητικές οργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (E.S.I.B.) θεωρεί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά πως είναι αναγκαία η ουσιαστική παρέμβαση του Σπουδαστικού Κινήματος προς αυτή την κατεύθυνση.Τα νέα δεδομένα που προκύπτουν καθημερινά στον τομέα της Παιδείας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο δεν θα πρέπει να αφήσουν κανένα αδιάφορο.
Για εμάς,τα μέλη της Π.Α.Σ.Π. η παιδεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα όλων των πολιτών.Ως νέοι σοσιαλιστές επενδύουμε στην κοινωνία της γνώσης και θέτουμε ως πρωταρχικό μας στόχο την ισότητα μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας.Απαιτούμε την διασφάλιση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας,που αποτελεί κατάκτηση του φοιτητικού και ευρύτερου λαϊκού κινήματος και την επέκταση της στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Αγωνιζόμαστε για τον εκδημοκρατσμό των ιδρυμάτων και την επικράτηση της αξιοκρατίας και της διαφάνειας σε όλες τις διαδικασίες και λειτουργίες των Τ.Ε.Ι.

Ανδρέας Παπανδρέου

Ο κορυφαίος πολιτικός ηγέτης και οραματιστής, που κυριάρχησε επί 35 χρόνια στη νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας, δεν βρίσκεται σήμερα ανάμεσά μας.Υπάρχει όμως στην ψυχή μας στη σκέψη μας , στην καρδιά μας και αυτή η παρουσία του θα μας συνοδεύει πάντα. Φλογερός και ακάματος αγωνιστής από τα νεανικά του χρόνια.

Εκλογές 1981, Πάτρα
Συμμέτοχος και εκφραστής του μεγάλου αντιδικτατορικού απελευθερωτικού Κινήματος.Εθνικός και λαϊκός ηγέτης με παγκόσμια ακτινοβολία και αναγνώριση. Επιστήμονας με διεθνές κύρος. Ανυποχώρητος πατριώτης και μάχιμος ειρηνιστής, με το κυρίαρχο σύνθημά του "η Ελλάδα στους Ελληνες".
Εδωσε νόημα και αξία στις αρχές του σοσιαλισμού και με τη μεγάλη Αλλαγή του 1981 άνοιξε διάπλατους τους ορίζοντες για να γίνουν πράξη τα συνθήματα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Απελευθέρωσης. Κατοχύρωσε την αυτόνομη φωνή της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή και αναβάθμισε τη θέση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε πράξη την εθνική συμφιλίωση. Ιδρυσε το ΠΑΣΟΚ και το ανέδειξε ως λαογέννητο, ελπιδοφόρο και νικηφόρο Κίνημα. Ενωσε για πρώτη φορά, μετά από πολλές δεκαετίες, τη δημοκρατική παράταξη, και την ανέδειξε σε ένα ρωμαλέο πλειοψηφικό κοινωνικό κίνημα που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας. Εδωσε την εθνική αυτοπεποίθηση στη χώρα , στον λαό , στον Ελληνα πολίτη, που επί δεκαετίες βίωνε την πολιτική της εξάρτησης. Γι΄αυτό και ο απλός πολίτης, ο λαός και ιδιαίτερα οι νέες γενιές τον αγάπησαν όσο κανένα άλλο ηγέτη.

Πεδίον του `Aρεως, 1993
Η τεράστια εθνική, κοινωνική και πολιτική του συνεισφορά στην Ελλάδα και τον Λαό θα μείνει για πάντα καταγραμμένη στη νεώτερη ιστορία της χώρας. Αυτή ακριβώς η προσφορά αποτελεί για μας, για το ΠΑΣΟΚ, διαρκή δέσμευση και ιστορική παρακαταθήκη. Η ενότητα του ΠΑΣΟΚ , η διατήρηση της ιδεολογικής του φυσιογνωμίας, οι μεγάλες στρατηγικές που χάραξε και προώθησε ο Α. Παπανδρέου αποτελούν για όλους μας τους ακατάλυτους δεσμούς και τις ιστορικές προϋποθέσεις για να συνεχίσουμε το έργο του και να φανούμε αντάξιοι της δικής του προσφοράς στην πατρίδα
Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα βρίσκεται πάντοτε κοντά μας, οδηγός και συμπαραστάτης μας.

Η Διακύρηξη του Π.Α.Κ.

Σκοποί και Οργάνωση του Π.Α.Κ. Το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα ιδρύθηκε για να αποτελέσει το κέντρο της δημοκρατικής αντιστάσεως στην Ελλάδα.
Καθήκον του είναι ο συντονισμός της αντιστάσεως στην Ελλάδα και σκοπός του η ανατροπή της χούντας και η εγκαθίδρυση γνήσιων δημοκρατικών διαδικασιών που θα εγγυώνται την πλήρη και άνευ όρων λαϊκή κυριαρχία θεμελιωμένη σε μια μόνιμη και στερεή βάση. Κατά συνέπεια αποκλείει απολύτως κάθε αντιδημοκρατική λύση και κάθε είδος κατευθυνόμενης δημοκρατίας του κατεστημένου.
Δηλώνει επίσημα ότι θα εργασθεί για μια Ελλάδα δημοκρατική, προοδευτική και εθνικά ελεύθερη - και δεν θα δεχθεί κανένα συμβιβασμό σε καμία φάση της πάλης. Θα αγωνισθεί για την πλήρη δημοκρατική νίκη.

Στοκχόλμη, Νοέμβριος 1968

Ανδρέας Γ. Παπανδρέου
Πρόεδρος Συντονιστικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Απελευθερωτικού Κινήματος -Π.Α.Κ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

"Τιμή σ'εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλαγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες δίκαιοι κ' ίσιοι σ'όλες των τες πράξεις... "
Κωνσταντίνου Καβάφη, "Θερμοπύλες".

Τα επεισόδια στο μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, οι διαδηλώσεις των φοιτητών αλλά και όλων των πολιτών, οι συγκρούσεις και οι συλλήψεις, προαναγγέλλουν ότι ο Νοέμβριος του 1973 θα σφραγίσει την νεώτερη ελληνική ιστορία με σημαντικά και καθοριστικά γεγονότα. Στις 14 Νοέμβρη, γίνεται ολική κατάληψη του Πολυτεχνείου και του γύρω χώρου. Την νύκτα της 15ης Νοέμβρη πραγματοποιούνται φοιτητικές συνελεύσεις σε όλες τις Σχολές. Από το Πολυτεχνείο ακούγονται συνθήματα εναντίον της χούντας και πολλοί φοιτητές αλλά και εργάτες συγκεντρώνονται εκεί. Κεντρικό σύνθημα, η γενική απεργία. Την επομένη ημέρα, γίνονται προμήθειες σε τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη ενώ οι συνελεύσεις φοιτητών και εργατών συνεχίζονται. Έξω από το κτίριο του Πολυτεχνείου συγκεντρώνεται ένα μεγάλο πλήθος που προσφέρει στους φοιτητές εφόδια: τρόφιμα, φάρμακα, τσιγάρα αλλά και λουλούδια. Ως τις 8.00 το βράδυ, ο κόσμος ο οποίος έχει συγκεντρωθεί υπερβαίνει τις 50.000. Ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου καλεί τον λαό να δώσει την ιερή μάχη για την Δημοκρατία. Και έτσι, φθάνουμε στην νύκτα της 16ης προς 17η Νοέμβρη.

Πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, ξεκινούν από το Γουδί οι πρώτες φάλαγγες αρμάτων με κατεύθυνση προς το Πολυτεχνείο. Σε ακτίνα τριών χιλιομέτρων γύρω από το Πολυτεχνείο, εξεγερμένοι πολίτες δίνουν μάχη με τις αστυνομικές δυνάμεις. Ολόκληρη η περιοχή μεταξύ των οδών Πειραιώς, Καποδιστρίου, Ηπείρου, Στουρνάρα, Χαλκοκονδύλη και Πατησίων μπροστά στο Πολυτεχνείο, είναι αποκλεισμένη με οδοφράγματα: αυτοκίνητα, λεωφορεία και οικοδομικά υλικά εμποδίζουν την πρόσβαση των χουντικών δυνάμεων καταστολής που αναγκάζονται να καλέσουν γερανοφόρα οχήματα για να μετακινήσουν τα εμπόδια.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός και τα μεγάφωνα του Πολυτεχνείου μεταδίδουν μηνύματα προς τον ελληνικό λαό και τους στρατιώτες καλώντας τους τελευταίους να μην κτυπήσουν τα αδέλφια τους: "Είμαστε άοπλοι. Θα σας υποδεχθούμε με χειροκροτήματα". Στα κάγκελα της Σχολής αναρτάται ένα πανώ που γράφει: "Φαντάροι είστε αδέλφια μας". Οι οδομαχίες στους γύρω δρόμους γίνονται όλο και σκληρότερες. Στις 2.30 η αστυνομία ζητά ενισχύσεις. Ύστερα από δεκαπέντε λεπτά, οι δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού είναι παραταγμένες σε θέση μάχης έξω από το κτίριο. Κάποιοι στρατιώτες ο οποίοι είχαν προηγουμένως χαιρετίσει τους κλεισμένους μέσα στο Πολυτεχνείο φοιτητές, πέφτουν νεκροί από πυροβολισμούς.
Στις 3.00, ένα τανκ το οποίο βρίσκεται απέναντι από την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου μετακινείται και πέφτει επάνω της με ορμή. Η πύλη γκρεμίζεται καταπλακώνοντας τους φοιτητές που στέκονται πίσω της. Οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στο προαύλιο μαζί με άνδρες των ΛΟΚ. Ακούγονται ριπές πυροβόλων όπλων και πολλοί από τους εξεγερμένους τραυματίζονται ή πέφτουν νεκροί. Μισή ώρα αργότερα, το Πολυτεχνείο έχει αδειάσει. Ασθενοφόρα μεταφέρουν τους νεκρούς και τους τραυματίες. Στους παραπλήσιους δρόμους, οι οδομαχίες συνεχίζονται ενώ όσοι κατορθώνουν να διαφύγουν από τον αστυνομικό κλοιό βρίσκουν καταφύγιο στις γύρω πολυκατοικίες των οποίων τις πόρτες οι κάτοικοι έχουν αφήσει ανοικτές.

Στις 5.00, τα τανκ αποχωρούν από τον χώρο του Πολυτεχνείου κατευθυνόμενα προς το Πεδίο του `Αρεως. Την ίδια ώρα, δυνάμεις καταστολής περικυκλώνουν το κτίριο της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης που τελεί επίσης υπό κατάληψη. Ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση των φοιτητών ενώ στις 6.00 η Σχολή εκκενώνεται. Οι εξερχόμενοι κακοποιούνται και συλλαμβάνονται. Στο μεταξύ, στην Αθήνα, όσοι είχαν καταφύγει σε σπίτια και πολυκατοικίες για να αποφύγουν την σύλληψη, ξαναβγαίνουν στους δρόμους. Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις δεν αργούν να αρχίσουν και πάλι. Οι εργάτες, ενωμένοι με τους φοιτητές, στήνουν οδοφράγματα και οι δρόμοι γεμίζουν με νέους νεκρούς και τραυματίες.
Στις 11.00 κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος ενώ στο Σύνταγμα πραγματοποιείται μεγάλη μαθητική διαδήλωση. Οι μαθητές βρίσκουν μπροστά τους τα τανκ. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται μέχρι την επόμενη ημέρα και ο αριθμός των νεκρών αυξάνει διαρκώς. Στις 25 Νοέμβρη, στρατιωτικό πραξικόπημα ανατρέπει τον Παπαδόπουλο και την κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Ο νέος "πρόεδρος" στρατηγός Γκιζίκης σχηματίζει "κυβέρνηση" με "πρωθυπουργό" τον Ανδρουτσόπουλο. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 1974, οι πολιτικοί αρχηγοί Π. Κανελλόπουλος, Γ. Μαύρος και Ε. Αβέρωφ πραγματοποίησαν σύσκεψη υπό τον Γκιζίκη, με σκοπό την μεταβίβαση της εξουσίας στα χέρια των πολιτικών.
Η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου άνοιξε τον δρόμο για την πτώση της χούντας και την μεταπολίτευση. Αλλά η στιγμή του πραγματικού εκδημοκρατισμού των θεσμών δεν είχε φθάσει ακόμη. Όταν, τον Ιούλιο του 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκιζόταν Πρωθυπουργός της χώρας, ήταν οπωσδήποτε μία μεγάλη κατάκτηση που σηματοδοτούσε μία νέα αρχή. Οι πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηκαν άμεσα, καταργήθηκε το στρατόπεδο της Γυάρου και δόθηκε αμνηστία σε όλα τα πολιτικά αδικήματα. Αλλά ο Ανδρέας Παπανδρέου προειδοποιούσε ότι η πραγματική αλλαγή δεν είχε ακόμη πραγματοποιηθεί... Στις 25 Ιουλίου, ανακοινώθηκε η πρόθεσή του να επιστρέψει οριστικά στην Ελλάδα. Επέστρεψε στις 16 Αυγούστου και του έγινε θριαμβευτική υποδοχή.
Η δικτατορία είχε συνδεθεί με την απομόνωση και την ταπείνωση της χώρας μας. Σήμερα, περίπου τριάντα χρόνια μετά, η Ελλάδα, μία δημοκρατική χώρα πλέον, έχει διανύσει πολύ μεγάλη απόσταση. Βεβαίως, ο αγώνας για την Δημοκρατία δεν τελειώνει ποτέ. Όπως είχε άλλωστε πει ο Κώστας Σημίτης όταν, επισκέφθηκε την Γυάρο, "αν ο αντιδικτατορικός αγώνας, αν ο ηρωισμός και ο πόνος όσων υπέφεραν στα Γιούρα, το Παρθένι, την Αλικαρνασσό και αλλού μας αφήνουν μία παρακαταθήκη, αυτή η παρακαταθήκη είναι, επάνω απ'όλα, πρόκληση. Πρόκληση να αντιμετωπίζουμε κινδύνους που απειλούν να αποδυναμώσουν την δημοκρατία μας. Κυρίως όμως, πρόκληση να αναδείξουμε και να τονώσουμε το θετικό της περιεχόμενο. Πρόκληση να εναρμονίσουμε πιο δημιουργικά την ελευθερία με την ισότητα και την κοινωνική συνοχή".

Η έξοδος από το Πολυτεχνείο

"Το να στέκεσαι μπροστά στην κάννη, να ανοίγεις το πουκάμισό σου και να λές χτύπα, όταν ο άλλος έχει σκοτώσει παραδίπλα, πραγματικά πρόκειται για μια λειτουργεία έξω από τα πλαίσια του λογικού, του νορμάλ στις κανονικές συνθήκες. Εγώ το είπα υπέρβαση. Είναι η στιγμή που οι συνθήκες σου δημιουργούν αυτή τη δυνατότητα να υπερβείς το εγώ σου...". Είναι η μαρτυρία ενός από τους φοιτητές που έζησαν από κοντά τα γεγονότα της 17 Νοέμβρη. Συνεχίζεται...

Η ιστορική αλήθεια για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έχει καταγραφεί. Υπάρχει, όμως και μια άλλη αλήθεια, που δεν είναι καταγεγραμμένη στα αρχεία. Είναι αυτή που κουβαλάνε μέσα τους, όσοι ζήσανε τις τελευταίες στιγμές μέσα στο Πολυτεχνείο. Οι μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων, τα συναισθήματά τους, οι σκέψεις τους εκείνες τις ώρες είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Ας παραχωρήσουμε το "λόγο" σε έναν από τους φοιτητές, που στις 17 Νοέμβρη του 1973 βρέθηκε μπροστά στα τανκς:
"Όταν ήρθαν τα τανκς και κάναν τον κύκλο του Πολυτεχνείου για να μας απομονώσουν και πυροβόλαγαν, ο κόσμος έμεινε εκεί, τραγουδούσε τη Ρωμιοσύνη, άρχισε να φωνάζει: 'Φαντάροι είμαστε αδέρφια' κλπ. Ο ραδιοφωνικός σταθμός άρχισε να εκπέμπει με εκείνη τη δραματικότητα... μέχρι τις τρεις παρά... Θυμάμαι ότι ήμουν ο τελευταίος που πήγε κάτω και τους είπα: 'Τελειώσαμε. Πρέπει να φύγουμε.' Το θυμάμαι καλά. Και βάλαμε τα κλάματα... ήταν το τελευταίο σημείο πλέον, γιατί είχε μπει το τανκ μπροστά στην πόρτα. Σπάσαμε το σταθμό... Απ' έξω θυμάμαι ήταν ορισμένοι από μας και προσπαθούσαν να συζητήσουν, για να μη γίνει σφαγή. Άρχισα, θυμάμαι, να φωνάζω με τον τηλεβόα, στην πόρτα ακριβώς της Αβέρωφ, ότι είμαστε άοπλοι και ότι ζητάμε παρουσία εκπροσώπων ξένων πρεσβειών για να αποχωρήσουμε...
Μερικούς τους έπιασε κάτι σαν πανικός εκείνη τη στιγμή, βλέποντας ότι θα σφάξουν τον κόσμο... Τουλάχιστον, να γίνει ομαλά η αποχώρηση(...).
Όταν το τανκ έβαλε τη μπούκα του και ενώ γίνονταν όλα αυτά και υπήρχε μία διαδικασία ομαλής εκκένωσης, βλέπω το συνταγματάρχη κι ένα λοχαγό με φουλάρι, αυτός με το φουλάρι, ίσως ήταν ο Δερτιλής, δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος, έδωσε σήμα. Πέφτει το τανκ απάνω και την επόμενη στιγμή θυμάμαι δύο πράγματα: να πέφτω κάτω και να βλέπω πατούσες παπουτσιών πάνω από το κεφάλι μου και να ακούω 'Πάει η κοπέλα, σκοτώθηκε'. Τώρα, πώς σηκώθηκα; Δε θυμάμαι. Η Πέπη Ρηγοπούλου καθόταν δίπλα στον τοίχο και έπεσε μια κολώνα στα πόδια της. Θυμάμαι τρέξαμε μαζί με τον κόσμο μέσα από τις στοές της Σχολής Καλών Τεχνών και τρέχοντας, φτάσαμε πίσω στην αυλή του Πολυτεχνείου, στο κτίριο των Μηχανολόγων και εκεί μας έπιασαν τα ΛΟΚ. Ήμασταν ξεγραμμένοι έτσι και αλλιώς. Εκείνη την ώρα δε σκεφτόμασταν τίποτα. Βγήκαμε μπροστά. Είπαμε: 'Είμαστε της Επιτροπής,. Μην πυροβολείτε. Είμαστε άοπλοι.'Αυτοί, όταν τους πλησιάσαμε μας είπαν: 'Από εκεί παιδιά, φύγετε'... Οπότε βγήκαμε από την πόρτα της Στουρνάρα. Ήταν θυμάμαι ένας ηλικιωμένος αρχιλοχίας, ο οποίος είπε: 'Σιγά-σιγά, με τάξη'. Αλλά, ενώ βγαίναμε αμίλητοι και ομαδικά στη Στουρνάρα, είχε κάνει έναν κλοιό η αστυνομία, η οποία επιτίθετο άγρια. 'Δημοκρατία θέλατε, ε;' Μπαμ! 'Αλήτες'. Μπροστά στα μάτια μου, άγριο ξύλο. Αλλά ήταν μέγάλος ο αριθμός των φοιτητών και μικρός ο αριθμός των αστυφυλάκων και τρέξαμε με μεγάλη ορμή. Θυμάμαι τότε ότι βρήκαμε ένα δεύτερο τείχος στα Εξάρχεια, το οποίο κι αυτό το σπάσαμε σώμα με σώμα, ξύλο κλπ και μέσα από τους στενούς δρόμους εκεί των Εξαρχείων...Πάλι φωνάζαμε 'Κάτω η δικτατορία', ενώ βλέπαμε από γωνία σε γωνία λοκατζήδες, οι οποίοι προχώραγαν...
Εμείς φύγαμε το πρωί, λοιπόν, από εκεί, από μια πολυκατοικία των Εξαρχείων... Το διαμέρισμα που έμεινα εγώ, θυμάμαι, ήταν μέσα σ' ένα δωμάτιο 30-35. Πάνω σε ένα κρεβάτι, κάθετα, είχαμε κοιμηθεί δέκα άτομα. Την άλλη μέρα το πρωί, βγαίνοντας, είδαμε πολύ κόσμο σους δρόμους. Περνάγαν ελικόπτερα σε πολύ χαμηλό ύψος. Έβλεπες τα υπολείμματα της εξέγερσης. Πατημένα αυτοκίνητα από τανκς, οδοφράγματα, ντελαπαρισμένα τρόλεϊ... η Πατησίων ανάστατη, ξύλα, πέτρες...Έβλεπες ότι υπήρχε ένα πεδίο μάχης.
Το Σάββατο έγινε ο μεγαλύτερος σκοτωμός, γιατί έρχονταν κύματα διαδηλωτών τόσο από την Πατησίων, όσο και από την Πειραιώς και η σφαίρα έπεφτε χαλάζι. Σκότωναν έτσι, εν ψυχρώ. Ο κόσμος ερχόταν να δει το Πολυτεχνείο το Σάββατο το πρωί. Και πρέπει να πω ότι η εξέγερση συνεχίστηκε και την Κυριακή ακόμα..."

Πλατεία Τιεν - Αν - Μεν

"Η Πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που ΄χει κάτι απ΄τις φωτιές".

Στην Κίνα του 1989 η αυθαιρεσία και ο νεποτισμός του καθεστώτος, ο αυταρχισμός και η συγκέντρωση της εξουσίας κινητοποιεί τη μεγάλη μάζα των φοιτητών που διψά για ελευθερία, δημοκρατία, πολιτική ανανέωση.
Οι φοιτητές διαδηλώνουν για να πάψουν να τους θεωρούν οι κυβερνώντες ταραξίες και για να αναγνωριστεί η ύπαρξη του ανεξάρτητου φοιτητικού κινήματος.
Η Πλατεία Τιεν-Αν-Μεν γίνεται γρήγορα η εστία της εξέγερσης. Οι φοιτητές που έχουν αφουγκραστεί τον παλμό της Κινέζικής κοινωνίας συσπειρώνουν στο πλάι τους και τους εργάτες. Όταν κάποια στιγμή οι διαδηλωτές μετριούνται, ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο. Και την ίδια ώρα διαδηλώσεις συγκλονίζουν 200 ακόμα πόλεις.
Σε εκδήλωση συμπαράστασης για τους φοιτητές του Πεκίνου, 1000 περίπου φοιτητές από το Νανκίν (1600 χιλιόμετρα έξω από το Πεκίνο) ξεκινούν πορεία μέχρι την κινέζικη πρωτεύουσα. Στο Πεκίνο 500 φοιτητές πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της επίσημης εφημερίδας του κομμουνιστικού κόμματος "Λαϊκή Ημερησία". Καίγοντας αντίτυπά της, αντιδρούν στον τρόπο τον οποίο αντιμετωπίζονται οι κινητοποιήσεις τους από τα επίσημα μέσα ενημέρωσης.
Στις 20 Μαΐου το καθεστώς αντιδρά σπασμωδικά και επιβάλλει στρατιωτικό νόμο στο Πεκίνο. Παράλληλα διατάζει 300.000 στρατιώτες να κατευθυνθούν προς την Πλατεία.
Η φλόγα, όμως, έχει ανάψει για τα καλά και έτσι μια εξαγριωμένη ανθρωποθάλασσα, από παιδιά κι ηλικιωμένες γυναίκες, περικυκλώνει κυριολεκτικά και ανακόπτει την πορεία των στρατιωτικών μονάδων, τραγουδώντας την κομμουνιστική διεθνή και κάνοντας το σήμα της νίκης.
Η εξέγερση των Κινέζων φοιτητών θα απολογίσει τελικά περί τα 5.000 θύματα ύστερα από την επίθεση του στρατού στις 4 Ιουνίου και θα δικαιώσει τον Κινέζο φοιτητή (ο οποίος θρασύτατα στάθηκε μπροστά από τα τανκς, συγκλονίζοντας την παγκόσμια κοινότητα) και σε μια αποστροφή του λόγου του θα πει:
"Είναι παράδοση σχεδόν του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας με τη βία να καταπνίγει την ελπίδα του λαού".
"Για πρώτη φορά, φοιτητές, διανοούμενοι και απλοί άνθρωποι ξέρουν ότι έχουν το δικαίωμα να κατακρίνουν την κυβέρνηση". Φανγκ Λιζί, Αστροφυσικός, από τους πλέον γνωστούς Κινέζους διαφωνούντες.
"Μόνο όταν η Πλατεία πλημμυρίσει στο αίμα θα ξυπνήσει ο λαός μας σ' ολόκληρη τη χώρα".

ΜΑΗΣ '68

Όταν η νιότη εξεγείρεται

Αυτόν τον κόσμο τον καλό άλλοι τον είχαν πρώτα.

Μάης `68 (Γαλλία), Woodstock (1969, ΗΠΑ), Πολυτεχνείο `73 (Ελλάδα), Πλατεία Τιεν - Αν - Μεν (1989, Κίνα). Νέοι άνθρωποι, απανταχού γης, υποχρεώνουν την ιστορία να υποκλιθεί στο μεγαλείο της σκέψης τους. Νεανικές εξεγέρσεις ενάντια σε διεφθαρμένα καθεστώτα που παραλύουν δημοκρατικά ιδεώδη, ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικές αξίες. Νεανική άρνηση και αμφισβήτηση πάσης φύσεως εξουσίας που αγκυλώνει ιδεολογίες και κοκαλώνει τη σκέψη.
Γιατί στην Γαλλία του ΜΑΗ του 1968 μέσα από τα οδοφράγματα, τις "επικές" συγκρούσεις των φοιτητών με τις δυνάμεις καταστολής, τις καταλήψεις λυκείων, πανεπιστημίων, εργοστασίων, έγινε μια προσπάθεια να μεταλλαχτεί η σύγχρονη κοινωνία ώστε να γίνει πραγματικά συμμετοχική, απελευθερωμένη από κάθε λογική, οποιασδήποτε εξουσίας.
Γιατί το μουσικό τριήμερο φεστιβάλ του Woodstock κατέγραψε το μανιφέστο μιας γενιάς που σιχάθηκε τον αυταρχισμό και την υποκρισία που αντιτάχθηκε δυναμικά στον ανόητο πόλεμο πυγμής των ΗΠΑ στο Βιετνάμ που είδε μέσα σε μια εξαετία να δολοφονούνται πρόεδροι, πολιτικοί υποψήφιοι και ηγέτες κινημάτων που μετέβαλε αυτό το ελιτίστικο προάστιο της Νέας Υόρκης σε σύμβολο ρομαντισμού και αμφισβήτησης.
Γιατί το "Πολυτεχνείο του `73" έβγαλε την Ελλάδα από τον "γύψο". Αρνήθηκε την σιωπή και το συμβιβασμό και δίδαξε την πάλη και τη συστράτευση. Οραματίστηκε τη δημοκρατία και την ελευθερία και θυσίασε νεανικά κορμιά στο βωμό του αγώνα.
Γιατί στην "Πλατεία Τιεν-Αν-Μεν" φύτρωσε η αντίσταση στα σωθικά του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κίνας. Και πέτυχε να συνεγείρει και να ενώσει ομοιοπαθούντες, φοιτητές - εργάτες - διανοούμενους απλούς πολίτες ενάντια στο σάπιο, το ξεπερασμένο και το μονολιθικό.
Παραδείγματα ζηλευτά στο διάβα των χρόνων για τις γενιές που ακολουθούν. Ιχνηλατώντας στο παρελθόν, όπου η νεολαία ανέλαβε την πρόκληση να συγκρουστεί, να οραματιστεί, να τραγουδήσει σίγουρα κέρδισε να κεντρίσει το ενδιαφέρον, να προκαλέσει τη σκέψη, να αφυπνίσει τη συνείδηση. Για μια καλύτερη ζωή, για ένα καλύτερο αύριο. Ίσως να είναι το σύνθημα εκείνο που αντικατοπτρίζει επιτυχημένα το πνεύμα της εξέγερσης (ή μήπως ξέσπασμα, πανηγύρι;) που εκδηλώθηκε σε όλη τη μεγαλοπρέπεια στη Γαλλία το Μάη του 1968. Μια εξέγερση για την οποία και εδώ οι ιστορικοί αναλυτές δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να της δώσουν μια στοιχειωδώς αξιόπιστη ανάλυση, σε σημείο τέτοιο που να βρίσκεται μετέωρος ακόμα και αυτός ο ίδιος ο χαρακτηρισμός.
Γιατί ο Μάης του `68 για άλλους ήταν επανάσταση, για άλλους εξέγερση, για άλλους η αποθέωση της ατομικής έκφρασης μαζί με βίαιη αμφισβήτηση καθιερωμένων κοινωνικών προτύπων και για άλλους απλά μια εκκωφαντική και απελπισμένη κραυγή ελευθερίας. Έτσι αυτή η ασάφεια μας δίνει το δικαίωμα της χρήσης μιας μαξιμαλιστικής λογικής και, χωρίς να φανούμε υπερβολικοί, μπορούμε να πούμε ότι ο Μάης του `68 είναι όλα τα παραπάνω μαζί, ένα τυχαίο και προμελετημένο ταυτόχρονα γεγονός, τόσο "φανταστικό" πολύχρωμο και πλούσιο μια γιορτή χωρίς συγκεκριμένες εντελώς αιτίες μια επαναστατική κρίση στην οποία συναντούνται ένας μεγάλος αριθμός ιδεολογικών τάσεων, που, στην ταυτόχρονη έκφρασή τους, δεν καταπνίγει την άλλη αν και συχνά πολλές απ΄ αυτές ήταν μεταξύ τους αντικρουόμενες.
Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο το "Κίνημα" που αναπτύχθηκε εκείνη την περίοδο (3 έως 30 Μαΐου), δεν είχε κάποια στοιχειώδη στρατηγική επίτευξης συγκεκριμένων στόχων ή έστω την ύπαρξη τακτικής τέτοιας, που να επιβάλλει τη σταθεροποίηση των θέσεών του και την εκμετάλλευση των κατακτήσεών του. Γιατί, ποτέ κανένας απ΄ όσους συμμετείχαν δεν είχε κάποια άμεση ολοκληρωμένη πολιτική τοποθέτηση που να αφορά τη βελτίωση ή την αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας.
Έτσι δεν ξενίζει κανέναν σήμερα ότι ακόμα και αυτές τις επιμέρους σημαντικές κατακτήσεις που κατάφερε αυτό το συνοθύλευμα των νέων, θεωρήθηκαν από αυτούς ως ανίερος συμβιβασμός, σκύψιμο του κεφαλιού, ψίχουλα συμπόνιας από την εξουσία στους ταλαιπωρημένους και "ανεπιθύμητους", μόνο και μόνο γιατί άλλοι οικειοποιήθηκαν αυτά που οι "λυσσασμένοι καταληψίες" διατύπωσαν στα οδοφράγματα του Καρτιέ Λατέν. Αντί όλων αυτών στο πέρασμά του ο ΜΑΗΣ του `68 άφησε πίσω του ένα ανανεωτικό, αριστερό, νεωτεριστικό κλίμα, μία νέα φιλοσοφία ζωής που δίνει ακόμα και σήμερα στις εξελιγμένες κοινωνίες μία νέα προοπτική, και στους πολίτες που τις απαρτίζουν, μια νέα ταυτότητα.
Αυτό επαληθεύτηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή, όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και της Ναντέρ, αλλά και στο Πολυτεχνείο της Πίζας, στο Μπέρκλεϋ του Σαν Φρανσίσκο, στο Πανεπιστήμιο του Κέντ στο Οχάιο, στην Κομμούνα 1 του Βερολίνου και στη Ρώμη, όπου το κοινό σύνθημα ήταν "Ce n'est qu'un debut" (δεν είναι παρά μια αρχή!).
Έτσι ανεξάρτητα από το αν αποδεχόμαστε την άποψη ότι ο ΜΑΗΣ του `68 ήταν "η τελευταία επαναστατική ημέρα του 19ου αιώνα" ή την άποψη που τον θεωρεί ως το αποκορύφωμα μιας μακροχρόνιας κλιμάκωσης κοινωνικής απελευθέρωσης των μαζών, γεγονός είναι ένα: όσοι ενστερνίστηκαν τις ιδέες και πρακτικές του Κόκκινου Νταν (Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ), του Αλαίν Σεσμάρ, του Κριβίν του Αμπέλ και πολλών άλλων "ανεπιθύμητων" δεν έχουν πει μέχρι σήμερα την τελευταία τους λέξη. 27 χρόνια μετά η ιστορία του `68 είναι ακόμα ανοιχτή.
"Λέμε ότι το κράτος είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης των τάξεων. Ότι το κράτος εκπροσωπεί μια τάξη. Η αστική τάξη επιδιώκει να διατηρήσει ένα τμήμα των φοιτητών ως μελλοντικά στελέχη της κοινωνίας. Η εξουσία κατέχει το ραδιόφωνο, την τηλεόραση κι ένα Κοινοβούλιο του χεριού της. Θα εξηγήσουμε τις θέσεις μας κατευθείαν στο δρόμο, Θα εφαρμόσουμε μια πολιτική άμεσης δημοκρατίας".Λόγια του φοιτητή Κόν Μπεντίτ, της ψυχής του Μάη του `68.
"'Oσο είμαστε νέοι δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε στη βία και τον τρόμο. Για μένα η σημερινή κατάσταση συμβολίζει την επανάσταση του 1789".Λόγια φοιτήτριας που πέρασε τη νύχτα της στα οδοφράγματα.

ΙΣΤΟΡΙΑ Π.Α.Σ.Π.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ

Λίγα λόγια για την ιστορία της παράταξης μας...


Κατά την μεταπολιτευτική περίοδο η διατύπωση των αρχών της 3ης Σεπτέμβρη 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε τη συγκρότηση μαζικού κινήματος φοιτητών με την ονομασία «Φίλοι Ανδρέα Παπανδρέου». Αργότερα (1975) μετεξελίχθηκε στην Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη (ΠΑΣΠ).
Η αριστερή πολιτική που ακολούθησε με βάση τις αρχές της δημόσιας και δωρεάν παιδείας στα πλαίσια ενός δημοκρατικού πανεπιστημίου οδήγησαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να την αποκαλεί «Αριστερά της Αριστεράς».
Οι ριζοσπαστικές και ουσιαστικές προτάσεις της ΠΑΣΠ προκάλεσαν μεταρρύθμιση στον χώρο των ΑΕΙ και αποτέλεσαν τη βάση του Ν. 1268/82 που καταχώρησε την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και τα όργανα συνδιοίκησης.
Το 1992 η ΠΑΣΠ αντιστάθηκε στο Νόμο Σουφλιά που προσπάθησε να ακυρώσει τις κατακτήσεις των φοιτητών και πρωταγωνίστησε στη μάχη που έδωσε τότε στο σύνολό του το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα.
Η ΠΑΣΠ συνεπής στις θέσεις της απέδειξε την πολιτική της αυτοτέλεια, όταν το 1995 αντιτάχθηκε στην "Βιβλιοκάρτα" αλλά και αργότερα όταν άρχισε γόνιμη κριτική στο Νόμο Αρσένη.
H ΠΑΣΠ συμμετείχε ενεργά στις καταλήψεις του Μαΐου-Ιουνίου 2006 και του Ιανουαρίου - Μαρτίου 2007 ενάντια στη αναθεώρηση του άρθρου 16 και στο νέο νόμο-πλαίσιο.
Η ΠΑΣΠ θα συνεχίσει να αγωνίζεται και να διεκδικεί, αποδεικνύοντας στην πράξη πως το φοιτητικό κίνημα και η δίψα για αλλαγή του νέου παραμένει μαχητικά και παρεμβατικά στην πρώτη γραμμή.
Αντιτάχθηκε και θα συνεχίσει να αντιτάσσεται σε ότι καταστρατηγεί τη δημόσια και δωρεάν παιδεία της οποίας η διεύρυνση αποτελεί σταθερή επιδίωξή μας.
Αγωνιζόμαστε για συμμετοχικές και συλλογικές διαδικασίες στα πλαίσια του φοιτητικοί κινήματος και επιδιώκουμε την ουσιαστική λειτουργία της ΕΦΕΕ.

Δεν υπάρχει αλλαγή χωρίς αγώνα
Δεν υπάρχει αγώνας χωρίς πίστη,
χωρίς πολιτική και ηθική συνέπεια,
χωρίς κόστος και χωρίς αρχές

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗ Π.Α.Σ.Π.

Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη (Π.Α.Σ.Π.) είναι μια φοιτητική συνδικαλιστική παράταξη που δρα στο χώρο του ελληνικού πανεπιστημίου από το 1974.Η Π.Α.Σ.Π. είναι μια οργάνωση με ξεκάθαρο ιδεολογικό υπόβαθρο που έχει αναφορά στη σύγχρονη Σοσιαλιστική και Σοσιαλδημοκρατική θεωρία αλλά έχει και ως εργαλείο πολιτικής ανάλυσης και όχι ως δόγμα, την παραδοσιακή θεωρία της Αριστεράς. Βασικές ιδεολογικές της αξίες είναι η Ελευθερία , η Δημοκρατία , η Ισότητα , η Αλληλεγγύη και η Κοινωνική Δικαιοσύνη . Όλες οι ιδέες της πηγάζουν από τις παραπάνω αξίες και όλες της οι προσπάθειες έχουν ως τελικό στόχο την εφαρμογή των αξιών αυτών μέσω του συνδικαλισμού ως μέρος ενός γενικότερου πολιτικού σχεδιασμού στην κοινωνία . Η Π.Α.Σ.Π. είναι μια παράταξη πολυσυλλεκτική και μαζική που εκφράζει όλους του προοδευτικούς και δημοκράτες φοιτητές και πιστεύει σε ένα αυτόνομο φοιτητικό-συνδικαλιστικό κίνημα με αυτοδιαχειριστικό και μαχητικό χαρακτήρα.Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία του 21ου αιώνα χαρακτηρίζεται από την ανισότητα, την εξαθλίωση , την ανεργία και την υπερσυγκέντρωση πλούτου. Στην παγκόσμια κοινωνία των συνεχόμενων πολεμικών συρράξεων, των ασύμμετρων απειλών , των ολοένα εντεινόμενων περιβαλλοντικών προβλημάτων , του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, της υποβάθμισης της ανθρώπινης ύπαρξης , της ομογενοποίησης των πολιτισμών και φυσικά του τρίτου κόσμου, πιστεύουμε σε έναν νέο προοδευτικό και δημοκρατικό διεθνισμό που θα είναι ικανός να δώσει πειστικές λύσεις στα παγκόσμια προβλήματα. Αγωνιζόμαστε για μια Παγκόσμια κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης, πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας, πολυχρωματική με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες των πολιτών αλλά και πολιτισμική ώσμωση. Απαιτούμε την κοινωνία της γνώσης και όχι την κοινωνία της ασαφούς πληροφόρησης. Η Ευρώπη του 21ου αιώνα παραμένει συντηρητική και άκαμπτη με συγκεντρωτικές δομές εξουσίας και εγγενή ξενοφοβικά χαρακτηριστικά. Είναι μια Ευρώπη της ανεργίας και της αναλγησίας. Πιστεύουμε όμως σε μια άλλη Ευρώπη και αυτό γιατί θεωρούμε πως η Ευρώπη έχει το ιστορικό δικαίωμα, αφού σ’ αυτήν γεννήθηκαν οι ιδέες της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, να δημιουργήσει μια κοινωνία δικαιότερη και ίση. Έτσι στηρίζουμε τις προσπάθειες εκδημοκρατισμού της Ένωσης με πίστη στη δύναμη των λαών της με σκοπό την δημιουργία μιας Ευρώπης των λαών, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αυγή του νέου αιώνα σε αντίθεση με την Ελλάδα της Ο.Ν.Ε. , των υποδομών και των επιτυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων βρίσκει την ελληνική κοινωνία να κάνει μια εμφανή συντηρητική στροφή σ’ όλα τα επίπεδα. Η κρίση των θεσμών , η έξαρση της ξενοφοβίας , το οικονομικό αδιέξοδο των μεσαίων στρωμάτων εξηγούν εν μέρει την στροφή αυτή. Επιπλέον η επανίδρυση του κομματικού Κράτους , η πολιτική οικονομικής λιτότητας και κατακερματισμού του κοινωνικού κράτους και γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που προωθείται από την Δεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και εδράζεται μερικώς στην αδυναμία της προηγούμενης προοδευτικότερης Διακυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να μην έχει αντίκτυπο και στο ελληνικό πανεπιστήμιο . Η κατάσταση που διαμορφώνεται τελευταία στο χώρο της εκπαίδευσης μας προδιαθέτει για καταιγιστικές αλλαγές που δύνανται να πλήξουν τα φοιτητικά κεκτημένα καθώς και το Ενιαίο Δημόσιο και Δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κεντρικοί άξονες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων , το σπάσιμο του κύκλου σπουδών , η αξιολόγηση με κριτήρια αγοράς εργασίας , η εντατικοποίηση των σπουδών , ο περιορισμός-άρση του ασύλου και τελικά η υποβάθμιση των πτυχίων μέσω της υποχρηματοδότησης. Η Π.Α.Σ.Π. πιστεύει ότι η παιδεία και η γνώση είναι το ύψιστο κοινωνικό αγαθό και αποτελεί χρέος του Κράτους να εξασφαλίζει την πρόσβαση σ’ αυτήν σε όλους τους πολίτες καθώς και να παρέχει στους φορείς της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων τα μέσα για να προσφέρουν στην κοινωνία ουσιαστική μόρφωση. Η Π.Α.Σ.Π. αποτελεί έναν συνδικαλιστικό φορέα με δράση στους μαζικούς χώρους και στα όργανα συνδιοίκησης και αγωνίζεται για την εξασφάλιση , την διεύρυνση και αναβάθμιση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ και ΔΩΡΕΑΝ χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για την προάσπιση των θιγομένων φοιτητικών κεκτημένων καθώς και για την καθολική εξασφάλιση του δικαιώματος του ανθρώπου στη γνώση και την εργασία. Η Π.Α.Σ.Π. μέσω της ολομελείας της που αποτελεί για αυτήν το ανώτατο πολιτικό όργανο της , το οποίο είναι αρμόδιο να κρίνει και να αποφασίσει τις πολιτικές θέσεις της παράταξης στο πανεπιστήμιο, έχει σαφείς και αποκρυσταλλωμένες θέσεις σε όσα ζητήματα απασχολούν σήμερα το φοιτητικό κίνημα. Θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι οποιαδήποτε θέση εκφράζουμε αποτελεί προϊόν ώριμης σκέψης και πολιτικής ανάλυσης βασισμένης πλήρως στην ιδεολογική μας ραχοκοκαλιά με ξεκάθαρα θεωρητικά ερείσματα. Έτσι λοιπόν στο πανεπιστήμιο και τα Τ.Ε.Ι. του σήμερα οραματιζόμαστε , προτείνουμε , διεκδικούμε , ανατρέπουμε , και δημιουργούμε με καθαρούς όρους και με σταθερό πλοηγό μας τις (συνοπτικά ανεπτυγμένες) παρακάτω πολιτικές μας θέσεις για το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.