ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Τι είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα;

Ανθρώπινα Δικαιώματα θα μπορούσαν γενικά να ορισθούν ως εκείνα τα δικαιώματα που ενυπάρχουν στη φύση μας, που είναι έμφυτα και χωρίς τα οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε ως ανθρώπινα όντα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε πλήρως και να χρησιμοποιήσουμε τις ανθρώπινες αρετές μας, τη νοημοσύνη μας, τα ταλέντα μας και τη συνείδησή μας και να ικανοποιήσουμε τις πνευματικές και άλλες ανάγκες μας. Αυτά βασίζονται πάνω στις αυξανόμενες απαιτήσεις της ανθρωπότητας για μια ζωή μέσα στην οποία η έμφυτη αξιοπρέπεια και η αξία κάθε ανθρώπου θα τυγχάνει σεβασμού και προστασίας. Η αποστέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών δεν είναι μόνο μια ατομική και προσωπική τραγωδία αλλά επίσης δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, ενσπείροντας τη βία και τη σύγκρουση μέσα και μεταξύ κοινωνιών και εθνών. Όπως δηλώνει η πρώτη πρόταση της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια "αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο".

Επομένως, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι», τα οποία περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου.^[1] Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, την εργασία και την εκπαίδευση.

Πριν από 50 σχεδόν χρόνια, στις 10 Δεκέμβρη του 1948, τα ηνωμένα έθνη υπέγραψαν την Οικουμενική Διακήρυξη για τη προστασία και διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη των ηνωμένων εθνών, τα κράτη - μέλη είναι υποχρεωμένα να προάγουν την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του ατόμου, έτσι όπως αυτά ορίζονται και απαριθμούνται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Παρόλα αυτά όμως, σήμερα που ο «πολιτισμός» μας «εξελίσσεται» ραγδαία, η τεχνολογική μας ανάπτυξη κάνει άλματα και η ζωή μας γίνεται «καλύτερη», υπάρχουν αναρίθμητα θύματα διακρίσεων, συλλήψεων, φυλακίσεων, βασανισμών, δολοφονιών.

Σήμερα,στην Ελλάδα του 2008 δεν βλέπουμε να εφαρμόζονται οι κανονισμοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ποιός θα ξεχάσει τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη από τους αστυνομικούς. Τους ξυλοδαρμούς των μεταναστών μέσα στα αστυνομικά τμήματα,την κλοπή χρημάτων των μεταναστών από αστυνομικούς. Την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρόνου μαθητή από τον αστυνομικό!!!

Για να μην θίξουμε και την άνιση εφαρμογή των νόμων πχ Εφραιμ-υπουργοί.

Πόσοι συμπολίτες μας πεθαίνουν σήμερα στα ελλειπέστατα νοσοκομεία, οικονομική εξαθλίωση της γενιάς των 700€ και των συνταξιούχων που καλούνται να ζήσουν με 400€.Τι κάνει για όλα αυτά η κυβέρνηση; Απλά απέχει και κοιτά τα ολιγοπώλια και τα δικά της παιδιά να λυμαίνεται την χώρα μας.