ΖΕΙ,ΖΕΙ Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ...

Τους τελευταίους 11 μήνες, το φοιτητικό κίνημα ήταν στους δρόμους με σκοπό να κάνει φανερή την αντίδρασή του, στις αλλαγές που προόριζε η κυβέρνηση για αυτό χωρίς αυτό. Να κάνει φανερή την αντίδρασή του αλλά και να μπλοκάρει τις αποφάσεις της κυβέρνησης που έθιγαν τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της παιδείας. Σε όλες αυτές τις πορείες, ένα από τα βασικότερα συνθήματα ήταν αυτό του τίτλου. Ζει ζει ο Τεμπονέρας ζει, με Πέτρουλα Λαμπράκη μας οδηγεί!. Το κείμενο αυτό έχει σκοπό να πληροφορήσει ποιος ήταν ο Νίκος Τεμπονέρας, γιατί δολοφονήθηκε, από ποιον και γιατί οι φοιτητές φωνάζουν πως ζει…

Ο Νίκος Τεμπονέρας, ήταν καθηγητής μαθηματικών, συνδικαλιστής και μέλος του ΕΑΜ (Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο) και δολοφονήθηκε στην Πάτρα πριν από 16 χρόνια από το Γιάννη Καλαμπόκα, στέλεχος της Οργάνωσης Νέων Νέας Δημοκρατίας (ΟΝΝΕΔ) και Δημοτικός Σύμβουλος Πατρών.

Το 1991, η τότε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη και υπουργό παιδείας τον κ. Κοντογιαννόπουλο, είχε προσπαθήσει να προωθήσει αλλαγές στην παιδεία, παρόμοιου χαρακτήρα με τις γνωστές «μεταρρυθμίσεις» που έκανε η τωρινή κυβέρνηση του κ. Καραμανλή με υπουργό Παιδείας την κα. Γιαννάκου. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν με το χρόνο. Έτσι και η δεξιά ίδια τόσα χρόνια. Τότε όπως και τώρα οι φοιτητές είχαν αντιδράσει. Το Φοιτητικό Κίνημα ήταν σε έξαρση και οι φοιτητές είχαν την στήριξη της υπόλοιπης κοινωνίας, των εργαζομένων, των μαθητών, του λαού.

Όταν μετά τα Χριστούγεννα του 1991 οι καταλήψεις σχολείων, ΤΕΙ και Πανεπιστημίων συνεχίζονταν (σε ποσοστό 80%), η ΝΔ επιστράτευσε τους νεολαίους της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και έδωσε εντολή να σπάσουν τις καταλήψεις με κάθε τρόπο.

Κύμα επιθέσεων και τραμπουκισμών με μεθόδους απολύτως αντιδημοκρατικές και χουλιγκανικές ξέσπασε σε όλη τη χώρα από τους ΟΝΝΕΔίτες, σκηνές που θυμίζουν τους φετινούς τρόπους που οι ΔΑΠίτες προσπάθησαν να σπάσουν καταλήψεις σχολών όπως στη Νομική.

Στην Πάτρα, ο καθηγητής Ν. Τεμπονέρας, συνδικαλιστής-μέλος της ΕΛΜΕ, τάχθηκε με την πλευρά των φοιτητών και προσπάθησε να εμποδίσει τα όπλα, τους λοστούς και τις απειλές των ΟΝΝΕΔιτών όπως και τόσοι άλλοι. Το πρωί της 8ης Γενάρη του 1991 μέλη τις ΟΝΝΕΔ με αρχηγό το Γ. Καλαμπόκα ξεκινούν «ομαδική αφισοκόλληση» και με κάθε μέσο και τίμημα σπάνε καταλήψεις. Ξεκινούν από το πολυκλαδικό λύκειο Πατρών στο οποίο στεγαζόταν η ΕΛΜΕ, όπου δέρνουν και απομακρύνουν τους καταληψίες και παραδίδουν τα κλειδιά στους διευθυντές. Συνεχίζουν στα σχολεία των τριών Ναυάρχων. Οι μέθοδοί τους και τα αποτελέσματα τα ίδια. Φοιτητές και λαός αντιστέκονται αλλά κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει. Ο Καλαμπόκας και οι συν αυτώ τραμπούκοι του χωρίς πολλά λόγια απειλούν και δέρνουν καθηγητές, μαθητές και όποιον σταθεί εναντίον τους. Τους ενδιαφέρει μόνο η υλοποίηση της κυβερνητικής εντολής. Ήταν θέμα χρόνου να υπάρξουν θύματα…

Ο Ν. Τεμπονέρας με πλήθος κόσμου πάει σε ένα από τα σχολεία που είχαν καταληφθεί από τον Καλαμπόκα και την παρέα του. Μόλις μπαίνουν στο κτίριο δέχονται επίθεση με λοστούς και αλυσίδες. Ο Τεμπονέρας μεταφέρεται αιμόφυρτος στο νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα κλινικά νεκρός. Οι δολοφόνοι διαφεύγουν από την πίσω πλευρά του σχολείου. Παράσταση διαμαρτυρίας γίνεται από τον πατραϊκό λαό έξω απ’ το νοσοκομείο.

Νύχτα 8ης προς 9ης Γενάρη 1991. Ο Νίκος Τεμπονέρας είναι νεκρός. Θύμα όχι κάποιας παρακρατικής οργάνωσης αλλά θύμα της ΟΝΝΕΔ και της κυβερνητικής καταστολής. Ένας νεκρός και πολλοί τραυματίες: ένας γονιός, δύο καθηγητές, τρεις σπουδαστές στην Πάτρα και δεκάδες άλλοι στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Γεγονότα και καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που ζήσαμε τους τελευταίους 12 μήνες. Πάλι η Δεξιά προσπαθώντας να νομιμοποιήσει τις «μεταρρυθμίσεις» της , χρησιμοποιεί τα παπαγαλάκια της στις σχολές, τους ΔΑΠίτες που με χρήση βίας σπάνε καταλήψεις επικυρωμένες από τις αμεσοδημοκρατικές Γενικές Συνελεύσεις των σχολών. Χρησιμοποιεί επίσης, και τις δυνάμεις των ΜΑΤ για να φοβίσουν, να δείρουν ακόμα και να χρεώσουν ευθύνες και σε αθώους φοιτητές. Είπαμε, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το τραγικό σε όλη την υπόθεση είναι ότι η ΝΔ, η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ με δελτία τύπου, ανακοινώσεις και κινήσεις συμπαράστασης αποκαλούσαν και συνεχίζουν να αποκαλούν το Γιάννη Καλαμπόκα αθώο και συναγωνιστή. Ο Καλαμπόκας κυκλοφορεί σήμερα ελεύθερος. Ο Τεμπονέρας αποτελεί σύμβολο αγωνιστικότητας και αυτοθυσίας. Αγωνίστηκε και δολοφονήθηκε για τις αξίες που πίστευε. Εμπνέει όλους εμάς που θέλουμε , εμείς να αποφασίζουμε για το μέλλον μας. Εμπνέει όλους εμάς που όταν θίγονται τα δικαιώματά μας αγωνιζόμαστε με κάθε μέσο και κάθε θυσία. Ζει και θα ζει και το όνομά του θα ακούγεται για πάντα στις πορείες μας.

Μετά από την ανάγνωση αυτού του κειμένου ρωτήστε τα στελέχη τις ΔΑΠ τι γνώμη έχουν για τη δολοφονία του Τεμπονέρα, τις συνθήκες και τον ένοχο. Ρωτήστε τους πως μπορούν και αποκαλούν αθώο και συναγωνιστή τους ένα φονιά. Αυτόν που ευθύνεται για τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, τον βαρύ τραυματισμό του καθηγητή Αναγνωστάκη και το χάσιμο του ματιού του επίσης καθηγητή Τσουκαλά. Ρωτήστε τους αν είναι περήφανοι που τον ανακύρηξαν ομόφωνα Επίτιμο Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ. Ρωτήστε και τους ΠΚΣίτες γιατί αποφεύγουν να φωνάξουν το σύνθημα με τον Τεμπονέρα. Μήπως γιατί ο Νίκος Τεμπονέρας ανήκε στο Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο και όχι στο ΚΚΕ;