15 Ιουλίου.Δεν ξεχνώ...
35 χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα και την εισβολή τις Τουρκίας στην Κύπρο οι μνήμες είναι ακόμα νωπές και οι πληγές ανεπούλωτες.
Η ΕΟΚΑ Β’ πιόνι τις Αμερικανοκίνητης χούντας των Αθηνών αποφάσισαν να δολοφονήσουν το νόμιμο εκλεγμένο ηγέτη τις Κύπρου Εθνάρχη Μακάριο Γ’.
Όμως το αποτέλεσμα ήταν να ματώση η Κύπρος και να είναι μέχρι και σήμερα υπό κάτοχη το 37% του νησιού.
35 χρόνια μετά το μαύρο καλοκαίρι του 1974 παρατηρούμε πλέον να ξανακινήται το θέμα του κυπριακού από τη κυβέρνηση των Η.Π.Α μετά την καταψήφιση του μεγάλου ποσοστού της Ελληνοκυπριακής πλευράς του Σχεδίου Αναν 5 . Το σίγουρο είναι ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Υπάρχουν θεμελιώδεις φιλοσοφικές διαφορές ανάμεσα στις 2 πλέυρες.
Το κυπριακό είναι πρόβλημα κατάφωρης παραβίασης βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη του ΟΗΕ. Είναι θέμα παραβίασης της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών τόσο των Ελληνοκυπρίων, όσο και των Τουρκοκυπρίων. Είναι θέμα εθνικού ξεκαθαρίσματος και περίπτωση παράνομου εποικισμού. Ταυτόχρονα, το κυπριακό είναι και πρόβλημα εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Ο στόχος είναι μια δίκαιη λύση, βιώσιμη και λειτουργική, που να βάζει τέρμα στην κατοχή και τον εποικισμό. Λύση που να αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να αποκλείει τα όποια δικαιώματα στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα μας από ξένες δυνάμεις. Η δέσμευση για λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, στη βάση της πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων. Η αποκατάσταση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους, είναι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση για τη λύση όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ για ένα κράτος , μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα .
Το 2004 η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας τέθηκε ο στόχος για δίκαιη , βιώσιμη και λειτουργική λύση που θα τερμάτιζε την κατοχή και τον επικισμό και να επανενωνή το λαό , τους θεσμούς, την οικονομία. Όπου Ε/Κ και Τ/Κ θα είναι αφέντες στον τόπο τους .
Η Κυπριακή Δημοκρατία από το 1960 πέρασε πολλά. Από το 1963 η υπόθεση μύριζε μπαρούτι μετά τις διακοινοτικές ταραχές με εμπνευστή το συνήθη ύποπτο το Γεώργιο Γρίβα . Παράλληλα στην Ελλάδα το πολιτικό σκηνικό που εξελίσσετω δεν είναι και το καλύτερο, αποστασία στελεχών τις Ενώσεως Κέντρου με πρώτο το Μητσοτάκη , παραίτηση Γεωργίου Παπανδρέου, πρώτη βασιλική κυβέρνηση Κανελλόπουλου, και τέλος την 21η Απριλίου 1967 η Ελλάδα μπαίνει στο γύψο. Μια 7ετία που ολοκληρώνει το κύκλο τις με την προδοσία και τον τεμαχισμό τις Κύπρου.
Η περίοδος για το κυπριακό είναι κρίσιμη όπως και για την Τουρκία που καλείται να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ένταξη τις στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Μια λύση...
Μετά την κατάπαυση του πύρος πάρθηκαν μια σειρά από αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών όπου καταδίκαζαν την εισβολή και την κατοχή στην Κύπρο με απαίτηση την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους και την διακρίβωση της τύχης των αγνοούμενων και το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων . Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανθρώπινων δικαιωμάτων έκρινε την Τουρκία ένοχη για κατάφορες παραβιάσεις στην Κύπρο.
Το 1983 η Τουρκία υποκίνησε την Τ/Κ ηγεσία να διακύρηξει ανεξάρτητο κράτος την κατεχόμενη Κύπρο.
Το Συμβούλιο Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών με τα ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984 όπου ζητούσαν άμεση ανάλυση της διακυρήξεις Το 1975 γίνονταν διαπραγμάτευσης για επίλυση αλλά η αδιαλλαξία της Τουρκίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδιο
Το Δεκέμβριο 1999 τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν εκ του σύνεγγυης συνομιλίες με βάση τα διάφορα ψηφίσματα όπου διακόπηκαν για ένα χρόνο και ξεκίνησαν ξανά το Ιανουάριο του 2002 μεταξύ του τότε προέδρου της Κύπρου Γλαύκου Κληρίδη και του Τ/Κ ηγέτη Ραούφ Ντεκτας.
Στην προσπάθεια για την πρόοδο στο Κυπριακό ο Γενικός Γραμματέας παρουσίασε ένα σχέδιο στις 11 Νοεμβρίου για συνολική διάθεση. Ένα σχέδιο όπου αναμορφώθηκε δυο φόρες στις 10 Δεκεμβρίου και 26 Φεβρουαρίου του 2003.
Οι ηγέτες κλήθηκαν στην Χάγη στις 10 Μαρτίου 2003 όπου καλούνταν οι δυο πλευρές να θέσουν το σχέδιο σε δημοψηφίσματα κάτι που η Τ/Κ πλευρά απέρριψε με πλάτη της Τουρκίας οδηγώντας σε κατάρρευση των συνομιλιών .
Στις 4 Φεβρουαρίου 2004 ο Γενικός Γραμματέας ζήτα επανάληψη των συνομιλιών στην Νέα Υόρκη όπου συμφωνήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου έναρξη διαπραγματεύσεων καλή την πίστη βάση του Σχεδίου του Γενικού Γραμματέα..
Η 24η Απριλίου 2004 είναι μια σημαντική μέρα όπου ο λαός τις Κύπρου κλήθηκε να εγκρίνει ή να απορρίψει το την πρόταση του Γενικού Γραμματέα των Ην. Εθνών. Το 64,9%των Τ/κ ενέκρινε το Σχέδιο, όμως μια καθαρή πλειοψηφία 75,8% των Ε/κ το απέρριψε.
Ένα σχέδιο που δεν ήταν ισορροπημένο και δεν κάλυπταν τα βάσικα
• Ασφάλεια
• Λειτουργικότητα
• Βιωσιμότητα της λύσης
Η Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη,θεωρεί ιερό χρέος της ως ενεργή συνδικαλιστική παράταξη με άποψη και θεσείς πάνω σε όλα τα θέματα να σας εκφράσει την αμέριστη συμπαράσταση στον Κυπριακό λαό.
Ελπίζουμε οτι ο κοινός μας αγώνας θα αποδώσει προς το καλό των Ελληνοκυπρίων και να δικαιώσει τα αδέρφια μας που μαρτύρησαν για την ελευθερία της Κύπρου.
Να είστε σίγουροι οτι την φράση δεν ξεχνώ την έχουμε σαν ευαγγέλιο μεσα μας.
Π.Α.Σ.Π. Τ.Ε.Ι. - ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
